ملی پوش کاراته ایران گفت: آمده بودم که مدال المپیک را بگیرم و هیچ کسی به اندازه خودم از من توقع مدال نداشت.
به گزارش خبرنگار اعزامی ایسنا به توکیو، حمیده عباسعلی در مورد مصدومیت خود بیان کرد: بعد از مسابقه درد شدیدی داشتم و نمی توانستم صحبت کنم. در روز مسابقه بسیار آماده بود و از مصدومیت قبلی ام هیچ خبری نبود. حتما در عکس ها دیده اید که پیش از شروع یکی از مسابقه هایم، چقدر بالا پریده ام. اگر ورزشکاری مصدومیت داشته باشد، حتما قادر به این کار نیست. من آمده بودم که مدال المپیک را بگیرم و هیچ کسی به اندازه خودم از من توقع مدال نداشت.
او ادامه داد: خیلی خوب می دانستم که کلکسیون مدال‌هایم فقط مدال المپیک را کم دارد و به همین خاطر در این چند سال اخیر از همه چیز زدم تا مدال المپیک را به مدال هایم اضافه کنم. مصدومیتی که یک سال و چند ماه قبل برای من اتفاق افتاد، مصدومیت ساده ای نبود بنابراین خیلی تلاش کردم تا بتوانم دوباره به شرایط مسابقه برگردم و آماده شوم. می دانید که یک سال گذشته چقدر سخت بود. تمرین در زمانی که با شیوع کرونا مواجه بودیم و مدام در قرنطینه به سر می بردیم، کار ساده ای نبود. همه اینها را تحمل کردم تا به مدال برسم اما خیلی بدموقع مصدوم شدم.
او به مسابقه آخر اشاره کرد و گفت: هر دوی ما در بازی آخر برد می خواستیم و همین مساله، مسابقه را برایمان حساس تر کرده بود. با این حال توان بردن این حریف را داشتم اما بد موقع مصدوم شدم. من تجربه مصدومیت و مسابقه دادن در این شرایط را داشتم اما آن دفعه در ۷ ثانیه پایانی این اتفاق افتاد و توانستم بازی را کنترل کنم. این بار هم اگر مصدومیتم کمی دیرتر اتفاق می افتاد، در خودم می دیدم که مسابقه را برگردانم. اصلا تصور نمی کردم که در این مسابقات مصدوم شوم. در اصل هیچ ورزشکاری قبل از مسابقه چنین فکری نمی کند و من آمده بودم که مدال بگیرم. در آخر بازی می شنیدم که از روی سکوها می گفتند «حمیده بزن» اما واقعا توانش را نداشتم. می دانستم که همه دلشان می خواهد من برنده باشم و به خاطر اعتمادی که به من داشتند، این را می گفتند اما در آن لحظات درد خیلی زیادی داشتم.
ملی پوش کاراته ایران با بیان اینکه خیلی ها دلشان می خواست من دست پر از این مسابقات برگردم، گفت: انرژی مثبت تک تک این افراد را حس می کردم و الان بیشترین ناراحتی ام این است که ناامیدشان کرده ام. بیشتر از خودم برای آنها ناراحتم.
ملی پوش کاراته ایران ادامه داد: هم من و هم کادر فنی همه تلاش مان را انجام دادیم اما اتفاقی افتاد که قابل پیش بینی نبود. شما دیدید که من کسی را شکست دادم که مدال طلا را به دست آورد. این نشان می دهد که آماده بودم.
او به سطح مسابقات هم اشاره کرد و گفت: ژاپن هشت ورزشکار به این مسابقات آورده بود که فقط یکی از آنها مدال گرفت. جدی ترین حریف من در این مسابقات ژاپن بود اما دیدیم که او شکست خورد. همه اینها نشان می دهد که سطح رقابت های کاراته در المپیک توکیو تا چه حد بالا بود اما با این وجود من آمده بودم که از این مسابقات مدال بگیرم.
حمیده عباسعلی در ارتباط با مصدومیتش هم تصریح کرد: بعد از مسابقه به بیمارستان دهکده منتقل شدم. MRI انجام شد اما هنوز جواب دقیقی نداده اند. دکتر نوروزی همراهم بوده اند و گفتند که چون پایم ورم دارد، فعلا امکان تشخیص دقیق نیست. باید صبر کنم تا در تهران معاینه شوم و ببینیم چه اتفاقی افتاده است. هم احتمال شکستگی یک استخوان کوچک را داده اند، هم پارگی رباط صلیبی. البته خودم امیدوارم که آسیب دیدگی قبلی نباشد.
او ادامه داد: خیلی خوب می دانستم که کلکسیون مدال‌هایم فقط مدال المپیک را کم دارد و به همین خاطر در این چند سال اخیر از همه چیز زدم تا مدال المپیک را به مدال هایم اضافه کنم. مصدومیتی که یک سال و چند ماه قبل برای من اتفاق افتاد، مصدومیت ساده ای نبود بنابراین خیلی تلاش کردم تا بتوانم دوباره به شرایط مسابقه برگردم و آماده شوم. می دانید که یک سال گذشته چقدر سخت بود. تمرین در زمانی که با شیوع کرونا مواجه بودیم و مدام در قرنطینه به سر می بردیم، کار ساده ای نبود. همه اینها را تحمل کردم تا به مدال برسم اما خیلی بدموقع مصدوم شدم.
او به مسابقه آخر اشاره کرد و گفت: هر دوی ما در بازی آخر برد می خواستیم و همین مساله، مسابقه را برایمان حساس تر کرده بود. با این حال توان بردن این حریف را داشتم اما بد موقع مصدوم شدم. من تجربه مصدومیت و مسابقه دادن در این شرایط را داشتم اما آن دفعه در ۷ ثانیه پایانی این اتفاق افتاد و توانستم بازی را کنترل کنم. این بار هم اگر مصدومیتم کمی دیرتر اتفاق می افتاد، در خودم می دیدم که مسابقه را برگردانم. اصلا تصور نمی کردم که در این مسابقات مصدوم شوم. در اصل هیچ ورزشکاری قبل از مسابقه چنین فکری نمی کند و من آمده بودم که مدال بگیرم. در آخر بازی می شنیدم که از روی سکوها می گفتند «حمیده بزن» اما واقعا توانش را نداشتم. می دانستم که همه دلشان می خواهد من برنده باشم و به خاطر اعتمادی که به من داشتند، این را می گفتند اما در آن لحظات درد خیلی زیادی داشتم.
ملی پوش کاراته ایران با بیان اینکه خیلی ها دلشان می خواست من دست پر از این مسابقات برگردم، گفت: انرژی مثبت تک تک این افراد را حس می کردم و الان بیشترین ناراحتی ام این است که ناامیدشان کرده ام. بیشتر از خودم برای آنها ناراحتم.
ملی پوش کاراته ایران ادامه داد: هم من و هم کادر فنی همه تلاش مان را انجام دادیم اما اتفاقی افتاد که قابل پیش بینی نبود. شما دیدید که من کسی را شکست دادم که مدال طلا را به دست آورد. این نشان می دهد که آماده بودم.
او به سطح مسابقات هم اشاره کرد و گفت: ژاپن هشت ورزشکار به این مسابقات آورده بود که فقط یکی از آنها مدال گرفت. جدی ترین حریف من در این مسابقات ژاپن بود اما دیدیم که او شکست خورد. همه اینها نشان می دهد که سطح رقابت های کاراته در المپیک توکیو تا چه حد بالا بود اما با این وجود من آمده بودم که از این مسابقات مدال بگیرم.
حمیده عباسعلی در ارتباط با مصدومیتش هم تصریح کرد: بعد از مسابقه به بیمارستان دهکده منتقل شدم. MRI انجام شد اما هنوز جواب دقیقی نداده اند. دکتر نوروزی همراهم بوده اند و گفتند که چون پایم ورم دارد، فعلا امکان تشخیص دقیق نیست. باید صبر کنم تا در تهران معاینه شوم و ببینیم چه اتفاقی افتاده است. هم احتمال شکستگی یک استخوان کوچک را داده اند، هم پارگی رباط صلیبی. البته خودم امیدوارم که آسیب دیدگی قبلی نباشد.