دانلود زیرنویس فیلم The Inheritance or Fuckoffguysgoodday 1992 یک فیلم کمدی چکسلواکی به کارگردانی ویرا چیتیلووا است که در سال ۱۹۹۲ منتشر شد. این فیلم در هجدهمین جشنواره بین المللی فیلم مسکو شرکت کرد.

براي دانلود زيرنويس اينجا کليک کنيد

زیرنویس فیلم The Inheritance or Fuckoffguysgoodday 1992 این روزهای ابتدایی سفر من در سینمای چک است، و من هنوز هم وقتی به فیلمی چک فکر می کنم که به تازگی تماشا کرده ام، به عنوان مقایسه به سراغ یک فیلم «وسترن» می روم. لزوماً نباید چیزی مستقیماً مشابه باشد، بلکه چیزی است که – هر چند به صورت مماس – فضا یا مضامین آن را به تصویر می کشد.

با The Inheritance یا Fuckoffguysgoodday، متوجه شدم که به سال 1995 بازگردانده شدم، زمانی که ساندرا بولاک وارد شبکه شد. این یک تریلر توطئه‌آمیز بسیار معمولی بود که به اندازه کافی دوستانه به قدرت ستاره در حال رشد بولاک برخورد کرد و به همه درباره خطرات احتمالی اینترنت هشدار داد – قبل از اینکه کسی واقعاً بداند اینترنت چیست.

معروف‌ترین فیلم بین‌المللی ویرا چیتیلوا، گل‌های مروارید (Sedmikrásky) توسط دولت چکسلواکی توقیف شد. دو دهه و نیم بعد، او با کمدی جذاب و تهاجمی خود، The Heritance یا Fuckoffguysgoodday – قبل از اینکه کسی در کشورش واقعاً بفهمد سرمایه داری چیست یا بفهمد سرمایه داری برای آنها چه معنایی دارد، چکمه های خود را به وسوسه های کثیف سرمایه داری چسباند.

بولک پولیوکا (که با چیتیلووا نیز نوشته است) در نقش بوهوس، یک هنرمند شیک پوش و شیک روستایی که چیزهای مورد علاقه او در زندگی عمه پیرش است، با لباس های زیر لباسش خمیده، زانو در آغوش می گیرد و زانو لرزان ماهرانه ای با خدمتکار دارد بازی می کند. ، Vlasta (Dagmar Havlová)، در مشروب‌پز مورد علاقه‌اش.

زیرنویس The Inheritance or Fuckoffguysgoodday 1992 او لاغر است و دائماً مست است، اما به نظر می رسد نسبتاً از سهم خود راضی است. مانند بسیاری از کمدی‌های روستایی چک که من آن‌ها را «بامپکین‌کور» می‌دانم، شخصیت‌ها ممکن است چیز زیادی برایشان نداشته باشند، اما به واسطه طبیعت محبوبشان در هیجانی قرار می‌گیرند. کاملاً به درستی – فقط این آخر هفته در سفر با قطار از Nedvědice به Tišnov، با تپه‌ها، جنگل‌ها و جویبارهای بت‌هایش، رویایی بار دیگر فکر کردم که جمهوری چک ممکن است بهشت ​​روی زمین باشد.

با این حال، وقتی دکتر اولریش (میروسلاو دونوتیل)، یک وکیل باهوش از شهر، به بوهوس می‌گوید که پدرش درگذشته است، اوضاع تغییر می‌کند و ثروت قابل توجهی را به او واگذار می‌کند…

بوهوس خبرهای خوب را به همان اندازه که هر چیز دیگری انجام می‌دهد بی‌رحمانه می‌پذیرد، حتی بیشتر از حد معمول مست می‌شود و در کسب‌وکارهای تازه به دست‌آمده‌اش – یک کارخانه آجرپزی، یک مغازه گوشه‌فروشی، و یک هتل معروف قدیمی برنو – گردش می‌کند و با کارمندان جدیدش دعوا می‌کند و تهدید به اخراج آنها مدتی طول می کشد تا پول تسویه شود، بنابراین دکتر اولریش موافقت می کند که در این مدت هزینه های هوسبازانه او را تامین کند.

نورهای روشن و نگرش های شهری برنو واقعاً با سبک زندگی بوهوس مطابقت ندارد. بعد از اینکه بز مورد علاقه‌اش در خانه می‌میرد، او همه جفت‌هایش را از میخانه قدیمی برای بیداری بداهه در یک رستوران مجلل در شهر می‌برد، که به یک نزاع منجر می‌شود. قبل از مشت زدن، بوهوس یک سبزه خیره کننده را با یک بطری ویسکی جذب می کند – یکی از دوستانش مشاهده می کند که او باید یا یک بازیگر باشد یا یک فاحشه.

بعداً، بوهوس وارد یک فاحشه خانه می شود و مطمئناً یکی از دخترانی است که در آن شب کار می کند. پس از لذت بردن از خدمات او، تصمیم می گیرد که او را برای خودش می خواهد و از او دعوت می کند تا با او و عمه اش در روستا زندگی کند.

دختر به نام ایرنا (شارکا ووتکووا) با پوشیدن لباس های نامتناسب ظاهر می شود. واضح است که او فقط به خاطر پول در این کار است، و ورود او با ولاستا خوشایند نیست.

بوهوس شخصیتی دافعه است – خشن، زورگو، سرسخت، خودخواه، کوتاه مزاج و مدام هدر می رود – اما او همه بد نیست. او از فروش کارخانه آجر به یک سرمایه‌گذار ژاپنی امتناع می‌کند، زیرا نمی‌خواهد کارمندان شغل خود را از دست بدهند، و برای بچه‌های دهکده فقط به این دلیل که می‌خواهد آن را داشته باشند، می‌خرد.

این فیلم به وضوح در زمانی ساخته شده است که کشور با دموکراسی تازه کشف شده اش دست و پنجه نرم می کرد – وقتی دکتر اولریش ظاهر می شود، دوستان بوهوس نگران می شوند که ممکن است او از پلیس مخفی باشد و آماده است که بوهوس را از بین ببرد – و چندین ضربه را به سمت خود می کشد. کالایی شدن ذاتی سرمایه داری برخی به خوبی به هدف ضربه می زنند، مانند زمانی که گروه بوهوس در قسمت فاحشه خانه خزنده فریاد می زند که ثروت جدید بوهوس به او این آزادی را می دهد که هر زمان که بخواهد ایرنا را بخرد. تند کشیدن های گسترده دیگر بیشتر روی دماغه است، به ویژه خط پایانی فیلم، که توسط پولیوکا دقیقاً در لوله دوربین ارائه شده است.

هر هدفی که باشد، The Inheritance به عنوان یک طنز کار نمی کند – برای این کار به شدت در کمدی بی بدیل غوطه ور است. در واقع، پولیوکا و چیتیلووا بیش از حد غرق در جهل و رفتار خشن شخصیت‌هایشان هستند که نمی‌توانند از خودداری منطقی استفاده کنند. در نتیجه، فیلم نیم ساعت بیش از حد طولانی است و به پولیوکا اجازه می دهد تا بیش از حد در تصور احمق روستای خود افراط کند.

من The Heritance را بلافاصله بعد از Divided We Fall دیدم، و بعد از بازی واقعاً محدود پولیوکا در آن فیلم، دیدن هدیه او برای کمدی فیزیکی در اینجا شگفت‌انگیز بود. این به این معنی نیست که این یک اجرای ساده است – من فقط در مورد این صحبت می کنم که پولیوکا چگونه بوهوس را با هر اینچ از فریم باریک خود متحرک می کند.

حتی زمانی که بوهوس واقعاً هیچ کاری انجام نمی‌دهد – مثلاً در بانوج دراز کشیده و سعی می‌کند مقاله‌اش را بخواند – همچنان در حرکت بی‌قرار دائمی به نظر می‌رسد و کمدی ساده از جفت کردن این بازیگر با آنا پانتوچکووا کوچک به‌عنوان پیر وحشی او ناشی می‌شود. خاله. بنابراین، در حالی که فکر می‌کنم این بخش بیش از حد افراطی است، خود پولیوکا مثل همیشه لذت بخش است.

با وجود این، نمی دانم که آیا می توانم The Inheritance را به طور کامل توصیه کنم یا خیر. در حالی که دیزی های چیتیلوا سبک، خنده دار و مبتکرانه بود، The Inheritance پف کرده، اجباری و غیرقابل تخیل است و صحنه های پایان ناپذیری از احمق بودن مردم روستا را بسیار فراتر از نقطه پایانی منطقی خود پخش می کند. تنها صحنه‌های پایانی به خلاقیت چیتیلووا در معروف‌ترین فیلمش نزدیک می‌شود – اما حتی آن لحظه زودگذر الهام سورئال به سرعت از آخرین لحظه‌ای که پولیوکا با چکش زدن به خانه نقطه‌ای با خط پایانی چهارمین دیوار شکسته‌اش خشمگین می‌شود.