شکوه ماه از منظر “گالیله”
ناسا اخیرا در حساب کاربری خود در اینستاگرام تصویری زیبا از ناحیه شمالی ماه منتشر کرد. به گزارش ایسنا، ناسا با انتشار این تصویر نوشت: “فضاپیمای گالیله” (Galileo spacecraft) ما این تصویر موزاییک رنگ کاذب که از مجموعهای از ۵۳ تصویر تشکیل شده را هنگامیکه ۷ دسامبر سال ۱۹۹۲ بر فراز نواحی شمالی ماه در حرکت
ناسا اخیرا در حساب کاربری خود در اینستاگرام تصویری زیبا از ناحیه شمالی ماه منتشر کرد.
به گزارش ایسنا، ناسا با انتشار این تصویر نوشت: “فضاپیمای گالیله” (Galileo spacecraft) ما این تصویر موزاییک رنگ کاذب که از مجموعهای از ۵۳ تصویر تشکیل شده را هنگامیکه ۷ دسامبر سال ۱۹۹۲ بر فراز نواحی شمالی ماه در حرکت بود، ثبت کرده است. در آن زمان فضاپیما در راه رفتن به سمت سیاره مشتری بود.
این تصویر به ما کمک میکند تا تغییرات رخ داده در بخشهایی از نیمکره شمالی ماه را مشاهده کنیم. مناطق به رنگ صورتی روشن از جمله ناحیه اطراف حوضچه برخوردی بیضی شکل پر از گدازه بحرانها که در پایین تصویر قرار دارد، کوهسارهای ماه هستند.
سایههای آبی و نارنجی رنگ نیز نشاندهنده جریان گدازههای آتشفشانی باستانی هستند.
در سمت چپ ناحیه بحرانها (Crisium) که به رنگ آبی تیره است، دریای آسایش و جایی است که آپولو ۱۱ در آن ناحیه فرود آمد، قرار دارد. این ناحیه نسبت به نواحی بالای آن که به رنگ سبز و نارنجی هستند، از نظر تیتانیوم غنیتر است.
خاکهای نازک غنی از مواد معدنی مرتبط با برخورد شهاب سنگها یا سیارکها با رنگهای آبی روشن نمایان هستند. جوانترین دهانهها نیز همانند پرتوهای آبی رنگ هستند.
کاوشگر “گالیله” به افتخار “گالیلئو گالیله” ستارهشناس ایتالیایی که چهار قمر مشتری را کشف کرد، گذاشته شده است. دوربین آن و ۹ ابزار دیگر به دانشمندان کمک کرد تا اکتشافات متعددی انجام دهند که یکی از آن کشفیات این بود که نشان میداد قمر یخی اروپا احتمالا دارای یک اقیانوس زیرسطحی است. ماموریت جانشین گالیله، “جونو” نام دارد و در حال بررسی سیستم جوویان است تا به دانشمندان در درک بهتر منشا منظومه شمسی ما کمک کند.
“جونو” نیز نام فضاپیمای رباتیک بدون سرنشینِ ناسا است که در چهارم ژوئیه ۲۰۱۶ در مدار قطبی سیاره مشتری قرار گرفت. این کاوشگر فضایی در پنجم اوت ۲۰۱۱ از فلوریدا به فضا پرتاب شده و شرکت “لاکهید مارتین” و “مؤسسه تحقیقات جنوب غربی” سازنده و پیمانکار هدایت آن هستند.
نیروی “جونو” با انرژی خورشیدی تأمین میشود. این فضاپیما در مدار قطبی مشتری قرار گرفته تا ترکیب، میدان گرانشی، میدان مغناطیسی و مگنتوسفرِ مشتری را بررسی کند. “جونو” همچنین تلاشهایی برای یافتن سرنخهایی در مورد چگونگی تشکیل این سیاره، از جمله احتمال داشتنِ یک هسته سنگی، مقدار آب موجود در ژرفای جو آن، توزیع انبوه جرمی و بادهای عمیق آن که سرعت آن میتواند تا ۶۱۸ کیلومتر در ساعت برسد، دارد.
“جونو” پس از فضاپیمای “گالیله” که از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳ به دور مشتری گشت، دومین فضاپیمایی است که مدار مشتری را دور میزند. نام “جونو” از اساطیر یونانی-رومی برگرفته شده است.
این تصویر به ما کمک میکند تا تغییرات رخ داده در بخشهایی از نیمکره شمالی ماه را مشاهده کنیم. مناطق به رنگ صورتی روشن از جمله ناحیه اطراف حوضچه برخوردی بیضی شکل پر از گدازه بحرانها که در پایین تصویر قرار دارد، کوهسارهای ماه هستند.
سایههای آبی و نارنجی رنگ نیز نشاندهنده جریان گدازههای آتشفشانی باستانی هستند.
در سمت چپ ناحیه بحرانها (Crisium) که به رنگ آبی تیره است، دریای آسایش و جایی است که آپولو ۱۱ در آن ناحیه فرود آمد، قرار دارد. این ناحیه نسبت به نواحی بالای آن که به رنگ سبز و نارنجی هستند، از نظر تیتانیوم غنیتر است.
خاکهای نازک غنی از مواد معدنی مرتبط با برخورد شهاب سنگها یا سیارکها با رنگهای آبی روشن نمایان هستند. جوانترین دهانهها نیز همانند پرتوهای آبی رنگ هستند.
کاوشگر “گالیله” به افتخار “گالیلئو گالیله” ستارهشناس ایتالیایی که چهار قمر مشتری را کشف کرد، گذاشته شده است. دوربین آن و ۹ ابزار دیگر به دانشمندان کمک کرد تا اکتشافات متعددی انجام دهند که یکی از آن کشفیات این بود که نشان میداد قمر یخی اروپا احتمالا دارای یک اقیانوس زیرسطحی است. ماموریت جانشین گالیله، “جونو” نام دارد و در حال بررسی سیستم جوویان است تا به دانشمندان در درک بهتر منشا منظومه شمسی ما کمک کند.
“جونو” نیز نام فضاپیمای رباتیک بدون سرنشینِ ناسا است که در چهارم ژوئیه ۲۰۱۶ در مدار قطبی سیاره مشتری قرار گرفت. این کاوشگر فضایی در پنجم اوت ۲۰۱۱ از فلوریدا به فضا پرتاب شده و شرکت “لاکهید مارتین” و “مؤسسه تحقیقات جنوب غربی” سازنده و پیمانکار هدایت آن هستند.
نیروی “جونو” با انرژی خورشیدی تأمین میشود. این فضاپیما در مدار قطبی مشتری قرار گرفته تا ترکیب، میدان گرانشی، میدان مغناطیسی و مگنتوسفرِ مشتری را بررسی کند. “جونو” همچنین تلاشهایی برای یافتن سرنخهایی در مورد چگونگی تشکیل این سیاره، از جمله احتمال داشتنِ یک هسته سنگی، مقدار آب موجود در ژرفای جو آن، توزیع انبوه جرمی و بادهای عمیق آن که سرعت آن میتواند تا ۶۱۸ کیلومتر در ساعت برسد، دارد.
“جونو” پس از فضاپیمای “گالیله” که از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳ به دور مشتری گشت، دومین فضاپیمایی است که مدار مشتری را دور میزند. نام “جونو” از اساطیر یونانی-رومی برگرفته شده است.
برچسب ها :
ناموجود
اشتراک در
0 نظرات
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0