تالاب انزلی یکی از ثروت‌ها و سرمایه‌های استان گیلان است. اهمیت این تالاب از دیرباز، هم به عنوان منبع درآمد اهالی حاشیه تالاب و هم به عنوان یک جاذبه گردشگری و هم به عنوان یک میراث ملی و تاریخی پوشیده نیست. حدود دو دهه است که خطر کم‌آبی تالاب انزلی را تهدید می‌کند با در نظر گرفتن پسروی آب دریاها از جمله دریای خزر که به طور پریودیک در نیم قرن اخیر اتفاق افتاده و اکنون در اوج پسروی قرار دارد، پدیده کاهش عمق تالاب نیز تحت تاثیر پسروی آب دریا در حال رخ دادن است اما افزون بر این، افزایش رسوبات ورودی به تالاب در چند سال اخیر بیشتر از هر زمانی در حاشیه تالاب مشهود است. به گفته صیادان، پهنه آبی تالاب انزلی در ۱۰ سال پیش عمقی حدود ۱۰ تا ۱۲ متر داشت به طوری که تردد با قایق از هر نقطه‌ایی از تالاب در تمام وسعت آن امکان پذیر بود. اما امروز عمق آب تالاب به کمتر از ۳ متر رسیده و در بسیاری از مناطق، عمق آب به قدری کم است که عملا امکان عبور قایق وجود ندارد. این خود معضلی است که رصد شکارهای غیرقانونی در تالاب و برخورد با متخلفین را سخت‌تر می‌کند. علاوه بر این تغییرات زیست بومی در تالاب نیز حائز اهمیت است به عنوان مثال ظهور گیاه مهاجم سنبل آبی که منجر به کاهش اکسیژن آب می شود و تهدید زیست بوم آبزیان و به دنبال آن کاهش مهاجرت پرندگان را به همراه دارد. آب ورودی تالاب انزلی از ۱۱ رودخانه که از مناطق مرتفع تر سرچشمه می‌گیرند تامین می‌شود. متاسفانه به دلیل برداشت‌های غیر اصولی از خاک در حاشیه رودخانه‌ها و قطع درختان و عدم اجرای لایروبی از بستر رودخانه‌ها، سرازیر شدن جریان‌های سیلابی در فصل بارش بیش از گذشته رخ می‌دهد که ورود این رسوبات به تالاب باعث کاهش عمق تالاب می‌شود و به دنبال آن آسیب‌های جبران ناپذیری به زیست بوم تالاب وارد می‌شود. ­­­این گزارش وضعیت تالاب در سال ۱۴۰۰ را نمایش می‌دهد.

عکس: معین آذری – روح الله خان زاده / ایسنا