به گزارش خبر روز و به نقل از news-medical در مطالعه اخیر منتشر شده در کلینیک های زنان و زایمان آمریکای شمالی، محققان رابطه بین میکروبیوم و ولوواژینیت را بررسی کردند.

ولوواژینیت یکی از دلایل رایج مراجعه بیماران مبتلا به واژن به متخصص زنان است. واژینیت، که در درجه اول توسط مخمر، تریکومونیازیس یا واژینوز باکتریایی ایجاد می شود، یک مشکل بهداشتی مهم در سراسر جهان است که منجر به هزینه تخمینی سالانه 4.8 میلیارد دلار برای بیماران و همچنین سیستم مراقبت های بهداشتی می شود.

علی‌رغم حکایت‌های بیماران که خلاف این را نشان می‌دهد، تشخیص علائم واژینیت به‌طور خودکار دشوار است، زیرا اغلب غیراختصاصی هستند و حاوی علائمی شبیه به هم هستند.

BV شکل شایع واژینیت در سراسر جهان است. وجود Gardnerella vaginalis، Atopobium vaginae، Sneathia spp، Prevotella spp و باکتری های مرتبط با BV در میکروبیوم واژن با BV مرتبط است.

این عفونت زمانی رخ می دهد که این باکتری ها لاکتوباسیلوس های تولید کننده اسید لاکتیک را جابجا کنند. مطالعات جدید بر روی میکروبیوم واژن با هدف کشف عوامل موثر در دیس بیوز انجام می شود، اگرچه دلیل دقیق BV هنوز ناشناخته است.

P. bivia و G. vaginalis به تعداد زیاد در زنان مبتلا به BV یافت می شوند، اما در مقایسه با سایر باکتری ها که سیستم ایمنی را به طور موثرتری تحریک می کنند، واکنش التهابی قوی از سلول های اپیتلیال واژن ایجاد نمی کنند.

لاکتوباسیلوس جزء مهمی از کلونیزاسیون میکروبی است که در واژن افراد سالم یافت می شود. لاکتوباسیلوس را می توان بر اساس گونه های مختلف به پنج نوع حالت اجتماعی (CSTs) طبقه بندی کرد.

در این میان، CST I توسط Lactobacillus crispatus، CST II توسط Lactobacillus gasseri، CST III توسط Lactobacillus iners، و CST V توسط Lactobacillus jensenii تحت سلطه است.

CST IV عمدتا از باکتری های بی هوازی تشکیل شده است. پراکسید هیدروژن و اسید لاکتیک توسط L crispatus، L jensenii و L gasseri تولید می شوند که pH محیط واژن را به کمتر از 4.5 کاهش می دهند و از تکثیر باکتری ها و ویروس های مهم سالم جلوگیری می کنند. میزان عود BV به دنبال درمان خوراکی مترونیدازول بالا است، در حالی که آنتی بیوتیک های سیستمیک می توانند عوارض جانبی قابل توجهی داشته باشند.

دستورالعمل‌های درمان عفونت‌های مقاربتی (STI) مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) توصیه می‌کند که بیماران مبتلا به BV علامت‌دار را با مترونیدازول به صورت خوراکی دو بار در روز به مدت هفت روز یا داخل واژینال روزانه به مدت پنج روز یا ژل کلیندامایسین داخل واژینال به مدت هفت روز درمان کنید.

این مطالعه نشان داد که مترونیدازول خوراکی تأثیر مفید موقتی بر میکروبیوم واژن بیماران مبتلا به BV عودکننده دارد، با عود تا روز 30 پس از درمان.

مطالعه دیگری نشان داد که پس از ویزیت اولیه، میزان بهبودی پس از درمان با IBA و نیترویمیدازول بین 88 تا 92 درصد در هفت و دوازده هفته متغیر بود.

کاندیدیاز ولوواژینال (VVC) یکی از علل شایع ولوواژینیت است که با علائمی مانند ترشحات واژن، خارش فرج، سوزش ادرار خارجی، تورم، قرمزی یا درد تشخیص داده می شود.

علائم این بیماری ادم فرج، بریدگی، شقاق و گاهی ترشحات غلیظ واژن است.

مطالعات بیشتری برای روشن شدن عملکرد ترکیب میکروبیوم واژن (VMB) در VVC مورد نیاز است. تعداد کمی از باکتری‌های واژن ارتباط قوی و معنی‌داری با فقدان یا حضور مخمر نشان دادند.

ادبیات بیان می کند که pH طبیعی واژن در طول VVC وجود دارد، که نشان می دهد نسبت کافی لاکتوباسیل برای حفظ اسیدیته واژن وجود دارد.

این نشان داد که لاکتوباسیل ها ممکن است نقش مهمی در محافظت در برابر VVC در زنان نداشته باشند.

آزول های واژینال یا خوراکی از جمله رایج ترین داروهای تجویز شده برای VVC هستند که به طور موثر اکثر بیماران را تسکین می دهند. VVC مکرر (RVVC) می تواند اثرات منفی اجتماعی و روانی بر بیمارانی که آن را تجربه می کنند داشته باشد.

RVVC با تجربه سه یا چند قسمت علامت دار VVC در طول یک سال مشخص می شود. قابل ذکر است، مقاومت به آزول در جدایه های C. albicans گزارش شده است، در حالی که پاتوژنز RVVC به خوبی درک نشده است.

آزول های موضعی مورد استفاده برای 7 تا 14 روز یا فلوکونازول خوراکی که هر سه روز یک بار برای سه دوز تجویز می شود، به طور موثر RVVC را درمان می کند.

تریکوموناس واژینالیس (TV) یک تک یاخته انگلی شایع است که باعث واژینیت می شود و یکی از علل اصلی مشکلات سلامت باروری است. همچنین این شایع ترین STI غیر ویروسی در سطح جهان است.

میکروبیوم واژن بیماران مبتلا به تریکومونیازیس حضور باکتری های بی هوازی مانند Megasphere 2، Prevotella، Parvimonas و Sneathia را در مقایسه با افراد بدون عفونت افزایش داد.

نمونه‌های تلویزیونی با استفاده از تجزیه و تحلیل خوشه‌ای، که دو گروه مجزا را بر اساس فراوانی مایکوپلاسما هومینیس نشان داد، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. گروه با فراوانی M. hominis ویژگی های بالینی التهاب واژن را نشان داد.

تلویزیون و BV اغلب در زنان با هم یافت می شوند و تحقیقات ارتباط قابل توجهی را بین این عفونت ها نشان داده است.

فقط نیترویمیدازول ها از نظر بالینی موثر در برابر عفونت T. vaginalis ثابت شده است. درمان توصیه شده برای زنان مصرف خوراکی مترونیدازول دو بار در روز به مدت هفت روز است. تجویز خوراکی یک دوز تینیدازول می تواند به عنوان جایگزین استفاده شود.

همچنین به بیماران توصیه می شود تا زمانی که هم خود و هم شریک زندگی خود درمان نشده اند از فعالیت جنسی خودداری کنند. علاوه بر این، آنها باید غربالگری STI را انجام دهند که ممکن است شامل آزمایش HIV نیز باشد.

نتیجه

یافته های مطالعه مروری بر ادبیات اخیر در مورد تشخیص و درمان واژینیت حاد و عود کننده، همراه با شرایط مرتبط مانند واژینیت التهابی پوسته پوسته ارائه می دهد.

مقاله حاضر نقش میکروبیوم واژن را در این شرایط بررسی کرده و بینش ارزشمندی را برای کمک به ساده‌سازی مدیریت عفونت ارائه می‌کند.