احمد قائم‌مقامی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه خوشنویسان از رفتار یکنواخت جامعه خوشنویسی به تنگ آمده‌اند و خستگی ناشناخته‌ای در ذهنشان شکل گرفته، اظهار کرد: اکثر خوشنویسانی که در حال عبور از مرز استادی هستند یا آن را گذرانده‌اند و نوظهور هستند، می‌دانند نباید به دنبال چارچوب‌های تکرار شده بروند و برای خروج از یکنواختی رویکرد باید به سمت گونه‌های متفاوتی از جمله خط گرافیک و یا خط نقاشی‌ها رفت.

وی ادامه داد: هر چند در دوران صفویه و قاجار خوشنویسی به کمال می‌رسد اما پس از میرزا محمدرضا کلهر اتفاق عجیبی نیفتاد و فقط شاکله خط زیباتر شد.

این استاد خوشنویس تصریح کرد: هرچند نستعلیق عروس خطوط معرفی می‌شود اما به نظر من می‌تواند جنس مذکر داشته باشد و اصلا مونث نیست. در واقع در آن صولت مردانه‌ای نستعلیق دارد، دست‌کاری‌های زیادی شده است.

وی با بیان اینکه ۵۰ سال بود که آثار خط بزرگان معرفی نمی‌شد و اجازه نمی‌دادند کسی به میرزا غلامرضا اصفهانی و میرعماد فکر کند، افزود: خوشبختانه پهنه خوشنویسی در ایران بسیار سرعت گرفته و خوشنویسان در شهرستان‌ها به خوبی کار می‌کنند.

قائم‌مقامی عنوان کرد: اگر می‌خواهیم خوشنویسان بهتر کار کنند، باید با شرایط بهتری دغدغه‌های‌شان کاهش یابد و مسئولان بیشتر به فکرشان باشند. هنرمندان در همه جای دنیا تغییردهنده همه چیز هستند. بدون شک هنرمندان می‌توانند نظام جمهوری اسلامی را متحول کنند.

وی با تأکید بر اینکه دغدغه هنرمندان به لحاظ مسائل اقتصادی باید کمتر شود، اقتصاد جامعه هنری به خصوص خوشنویسان را بسیار ضعیف و نگران‌کننده دانست و گفت: این وضعیت موجب می‌شود هنرمندان نتوانند توانمندی‌های‌شان را به خوبی معرفی کنند.

این مدرس انجمن خوشنویسان ایران با ابراز تأسف از اینکه بسیاری از خوشنویسان به خاطر مشکلات اقتصادی حتی نمی‌توانند نمایشگاه برگزار کنند، بیان کرد: اگر مشکلات اقتصادی کاهش یابد، هنرمند می‌تواند در عرصه‌های بین‌المللی خودنمایی کند.

وی عنوان کرد: هنوز از هنر خوشنویسی تعریف درستی نشده و نتوانستند آن را به خوبی معرفی کنند. این موضوع موجب شده بسیاری بگویند خوشنویسی یک صنعت است. البته من مخالفم و معتقدم بسیاری هنر را در حوزه خوشنویسی درک نکرده‌اند. اگر هنوز خوشنویسی در سبد خانوار قرار نگرفته، به خاطر حمایت‌های نشدن از سوی مسئولان است. در شرایط فعلی هنرمندان با رنج فراوان اصطلاحا صورت خود را سرخ نگه می‌دارند.

قائم‌مقامی گفت: یک هنرمند برای برپایی یک نمایشگاه باید هزینه‌های بسیاری بکند و این در توان‌شان نیست چون اوضاع اقتصادی جامعه هنرمندان خوب نیست. به همین خاطر گاهی به بیراهه و وارد بخش‌های دیگر می‌روند و به کارهای حاشیه‌ای می‌پردازند.

این پیشکسوت خوشنویسی با بیان اینکه هنرمندان پشتوانه، حامی و امیدی به فردا ندارند و سرخورده شده‌اند، ادامه داد: متأسفانه برخی از نام و نشان میرعماد استفاده می‌کنند و گاهی با جعل کردن آثار صورت خود را سرخ نگه می‌دارند.

وی افزود: هنر خوشنویسی هنر تریبونی و جنجالی نبوده و از سویی چون جامعه و مسئولان شناخت درستی از این هنر ندارند، هیچ راهبرد سیاسی، حمایتی و پشتیبانی پشت سر این هنر ارزشمند نیست. اگر امروز برخی آثار به جای اینکه در موزه‌های ایران به نمایش گذاشته شود، از موزه‌های دیگر کشورها سر در می‌آورد، به خاطر بی‌تفاوتی و توجه نکردن متولیان است. متأسفانه متولیان این عرصه نتوانستند هنر را مدیریت کنند و به فکر نجات آن هم نیستند.

قائم‌مقامی با اشاره به اینکه کپی‌برداری آثار بزرگان هنوز خوشنویسی به یک معضل تبدیل شده گفت: آن‌هایی که از هنر تهی هستند چون نتوانسته‌اند در این عرصه موفق باشند، دست به سرقت، جعل و کپی آثار می‌زنند. بیشترین کارهای که کپی می‌شود، مربوط به بزرگانی چون میرعماد، میرزا غلامرضا اصفهانی و میرحسین خوشنویس می‌شود.

وی اضافه کرد: با توجه به اینکه تشکیلاتی وجود ندارد که با این افراد برخورد کند و جلوی آن‌ها را بگیرد، اینان هم از آشفتگی موجود به نفع خود سوءاستفاده می‌کنند. این کپی‌برداری در آثار عربی هم مشاهده می‌شود.

انتهای پیام