پس از وقوع زلزله طولی می کشد که تمام دنیا خبردار می شوند، تمام نیروهای امدادی کشور به سمت منطقه اعزام می شوند، ده ها کشور به کمک ایران می آیند، صدها اکیپ امدادرسان خارجی روانه بم می شوند، سیل هدایای مردمی ایران و کمک های کشورهای مختلف به بم سرازیر می شود، موجی از احساسات تمام ایران و دنیا را فرا می گیرد، بسیاری از مقامات بلند پایه و روسای جمهور کشورهای مختلف با مردم کشورمان ابراز همدردی می کنند و ” زلزله در بم ” برای چندین روز متوالی خبر اول اکثر رسانه های دنیا می شود و همه با تمام وجود زلزله بم را حس می کنند، اما شاید این یکی را کمتر حس کنیم چراکه سرعت تخریبش به اندازه زلزله ای چون زلزله بم نیست ولی همان نتایج را دارد، بلکه بیشتر.

۲۷-۲۶ هزار نفر کشته که نزدیک به ۷۰ درصد آنها سرپرست خانواده اند، بیش از ۱۳۰ هزار نفر مجروح و … بخشی از آمار سالانه تصادفات رانندگی  در کشور ماست! و ایران رتبه بالایی در تصادفات رانندگی را داراست. در واقع شاید جزو معدود رتبه هایی باشد که با شنیدنش خوشحال نمی شویم.

بله، تصادفات رانندگی، معضلی که آرام آرام به ما صدمه های بزرگ می زند، نه در عرض چند ثانیه! سالانه حدود ۱۰ هزار نفر به علت مقصر شناخته شدن در حوادث رانندگی روانه زندان می شوند و این یعنی میلیون ها ساعت وقت در زندان بودن! لااقل این یک مورد را دیگر در بم نداشتیم.

به گزارش ایسنا، زلزله های به بزرگی بم و رودبار و منجیل چند سال یکبار اتفاق می افتند، ولی زلزله ای که جاده های ایران و پس از آن خانواده های ایرانی را می لرزاند، هر روز و هر ساعت و هر سال در حال وقوع است و نه در یک شهر و چند شهر بلکه در گوشه گوشه تمام جاده های روستاها و شهرهای کشورمان اتفاق می افتد.

شهدا و مجروحان جنگ ۸ ساله را می شود توجیه کرد، آنها برای دفاع از کشورشان شهید و مجروح شدند و چاره ای هم جز دفاع نبود، کشته و مجروح شدن در اثر زلزله هم چیزی نیست که بشود پیش بینی یا از آن جلوگیری کرد، اما در خصوص تصادفات جاده ای چه بگوییم؟ شاید می خواهیم بگوییم می دانیم که سال بعد هم مثلا چند ده هزار نفر در جاده ها کشته می شوند و چند برابر این تعداد مجروح می شوند، میلیاردها تومان خسارت به کشور وارد می شود، هزاران خانواده بی سرپرست می شوند، هزاران نفر روانه زندان می شوند ، … و دیگر هیچ!؟

به طور متوسط هر ۲۰ دقیقه در یک گوشه از کشورمان یک نفر جان خود را در تصادفات رانندگی از دست می دهد، تا به حال تصور کرده اید که شاید روزی شما هم یکی از این کشته ها باشید؟ شاید کشته ها، مجروحین و مصیبت دیدگان زلزله بم از دوستان و آشنایان و بستگان بسیاری از ما نبودند ولی اغراق نیست اگر بگوییم هر یک از ما دست کم یکبار تجربه تصادف رانندگی منجر به فوت یا جرح را در میان اعضای خانواده یا اقوام و آشنایان داشته ایم .

تصادفات جاده ای یک تفاوت دیگر هم با زلزله دارند و آن اینست که یکبار اتفاق نمی افتند که مثل بم برایشان سالروز بگیریم . شاید بهتر باشد هر کدام از ما مردم و مسئولان سهم مان را در کاهش درجات این زلزله به انجام برسانیم . حقیقت اینست که ما سالانه آمار نامطلوب تصادفات رانندگی را شاهدیم و حتی اگر مسئولان مدعی باشند که رشد تصادفات را کنترل کرده اند، باز همین آمار هم کم نیست .

انتهای پیام