به نقل از اینسایدر، اظهارات ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین پس از انتشار تصاویر شوکه‌کننده از گورهای دسته‌جمعی در بوچا مطرح شد؛ شهری در شمال غرب کی‌یف که چندی پیش توسط نیروهای اوکراینی باز پس گرفته شد.

وی در اظهاراتش روسیه را به ارتکاب یک “قتل‌عام” متهم کرد و به نقش آنگلا مرکل، صدراعظم سابق آلمان و نیکولا سارکوزی، رئیس جمهوری پیشین فرانسه در نشست ۲۰۰۸ ناتو در بخارست اشاره کرد.

زلنسکی عنوان داشت: براساس بیانیه‌های خوش‌بینانه‌ای که در سال ۲۰۰۸ مبنی بر پیوستن اوکراین به ناتو منتشر شد، دلیل رد شدن این تصمیم نامشخص بود. “ترس غیرمنطقی” که برخی از سیاستمداران نسبت به روسیه داشتند، نامعلوم بود.

وی افزود: آن‌ها خیال کردند که با رد تصمیم می‌توانند روسیه را آرام یا می‌توانند این کشور را متقاعد کنند تا به اوکراین احترام بگذارد.

زلنسکی در ادامه گفت: من از خانم مرکل و آقای سارکوزی دعوت می‌کنم تا به بوچا سفر کنند و با چشمان خودشان مردان و زنان رنج‌دیده اوکراینی را ببینند.

طی نشست ۲۰۰۸، رهبران ناتو درخواست اوکراین و گرجستان را مبنی بر پیوستن به این ائتلاف مورد بحث قرار دادند. در حالی که آلمان و فرانسه استدلال کردند که چنین قدمی درگیری با روسیه را افزایش می‌دهد. در پایان، این ائتلاف (ناتو) هیچ تصمیم فوری در این خصوص اتخاذ نکرد اما وعده داد که اوکراین و گرجستان در نهایت عضوی از ناتو خواهند شد. آن‌ها در نشستی دیگر در بروکسل در ماه ژوئیه چنین وعده‌ای را تکرار کردند.

همچنین، خبرگزاری فرانسه گزارش داد که آنگلا مرکل، صدراعظم سابق آلمان روز دوشنبه انتقادات ولودیمیر زلنسکی را رد و از تصمیمی که در سال ۲۰۰۸ گرفته بود، دفاع کرد.

مرکل در بیانیه کوتاهی که توسط سخنگویش صادر شد، گفت که او از تصمیماتش در رابطه با نشست ۲۰۰۸ ناتو در بخارست دفاع می‌کند. این سخنگو افزود: درخصوص اتفاقاتی که در بوچا و یا سایر مکان‌ها در اوکراین هویدا گشته است، تمام تلاش جامعه جهانی این است که از طرف اوکراینی حمایت کنند و حمله‌ای که روسیه برپا کرده را خاتمه دهند. اوکراین از حمایت کامل صدراعظم سابق آلمان برخوردار است.

آلمان معتقد بود که درخواست اوکراین در نشست ۲۰۰۸ ناتو مبنی بر پیوستن این کشور به ناتو “خیلی زود” بود زیرا شرایط سیاسی در آن زمان سازگار نبود.

گفته می‌شود که حمله ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه به اوکراین میراث آنگلا مرکل را تحت تاثیر قرار داده است؛ به عبارتی برخی از منتقدان معتقدند که وی پس از ترک ریاست خود، با سیاست تنش‌زدایی نسبت به کرملین، آلمان و اروپا را “آسیب‌پذیر” کرد.