شناسایی راهی موثر برای درمان سرطان پوست
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه “پنسیلوانیا” در مطالعه اخیرشان از شناسایی اهداف درمانی جدیدی برای درمان سرطان پوست خبر دادهاند. به گزارش ایسنا و به نقل از تی ان، سرطان پوست شایعترین نوع سرطان است و شایعترین نوع آن سرطان پوستی غیر ملانومی است. طبق گزارش انجمن آکادمی پوست آمریکا، تخمین زده میشود که بیش از
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه “پنسیلوانیا” در مطالعه اخیرشان از شناسایی اهداف درمانی جدیدی برای درمان سرطان پوست خبر دادهاند.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ان، سرطان پوست شایعترین نوع سرطان است و شایعترین نوع آن سرطان پوستی غیر ملانومی است. طبق گزارش انجمن آکادمی پوست آمریکا، تخمین زده میشود که بیش از ۸۵ میلیون آمریکایی به نوعی بیماری پوستی مبتلا هستند. بنابراین تحقیق در این زمینه و یافتن درمانهای موثر میتواند بر کیفیت زندگی میلیونها فرد در جهان تاثیر بگذارد.
به گفته محققان جهشهای ژن MLL۴ در سلولهای اپیتلیال پوست میتواند گردش سلولی سالم را مهار کرده و به ایجاد سرطانهای کراتینوسیت منجر شود.
کراتینوسیت(Keratinocyte) سلول اصلی سازنده روپوست است. در واقع ۹۰ درصد سلولهای اپیدرم کراتینوسیت هستند. به این سلولها، “بازال سل” نیز گفته میشوند. این سلولها عملکرد دفاعی در برابر عوامل خارجی مانند میکروبها، حرارت، نور آفتاب و … دارند.
بر اساس یافتههای مطالعه جدید محققان دانشکده پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا، مورد هدف قرار دادن مسیرهای تغییر یافته توسط جهشهای MLL۴ به منظور ایجاد “ترن اور”(turnover) و مرگ سلول پوست، رویکردی مناسب برای سرکوب رشد تومور ارائه میدهد.
سرطان پوست سرطانی است که از پوست ناشی میشود. این دسته سرطانها به دلیل رشد غیرعادی سلولها که توانایی حمله یا انتشار به دیگر قسمتهای بدن را دارند، بهوجود میآیند. سه نوع عمده این سرطان عبارتند از: سرطان سلول پایهای(BCC)، کارسینوم سلول-سنگفرشی(SCC) و ملانوما. دو مورد اول به همراه تعدادی از سرطانهای پوستی که زیاد شایع نیستند تحت عنوان سرطان پوستی غیر ملانومی شناخته میشوند.
ژن MLL۴ یکی از شایعترین ژنهای جهش یافته در تمام سرطانهای انسانی است. مطالعات قبلی نشان داده بود که MLL۴ با سرکوب تومور در انواع سرطانها مرتبط است اما تاکنون نقش آن در سرطان پوست ناشناخته بود.
محققان این مطالعه به منظور کشف چگونگی تاثیر MLL۴ بر رشد سرطان، تنها این ژن را در بافتهای اپیتلیال موشها حذف کردند و دریافتند که سلولهای پوست تکثیر میشوند، پوست ضخیم میشود و نوعی فرایند از “ترن اور” و مرگ پوست نرمال به نام “فروپتوز”(ferroptosis) مهار میشود.
دکتر “برایان کاپل”(Brian Capell)استاد پوستشناسی و ژنتیک و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: سلولهای پوست شما باید قادر به مرگ سلولی باشند. اگر سلولها نمرده و تغییر کنند، به رشد خود ادامه میدهند و سرطانی میشوند. ما طی این مطالعه مشاهده کردیم که از دست دادن MLL۴ با فعال کردن ژنهایی که رشد تومور را تحریک میکنند و همزمان ژنهای سرکوب کنندهای که از تکثیر سلولهای سرطانی جلوگیری میکنند، فرایند فروپتوز را مختل میکنند.
محققان بر این باورند که برای مبارزه با رشد سلولهای سرطانی در افراد مبتلا به جهشهای ژنتیکی MLL۴، داروهای خاصی که میتوانند فرایند فروپتوز را تحریک کنند، ممکن است راهی برای مهار رشد سرطان و تحریک ترن اور سلولی سالم باشد.
کاپل گفت: خبر خوب این است که در حال حاضر داروهایی در دسترس هستند که مسیرهایی را که با جهش MLL۴ مختل میشوند، اصلاح و ترویج میکنند. آزمایشگاه ما قصد دارد بررسی کند که آیا این داروهای محرک فروپتوز میتوانند برای درمان سرطانهای پوست مانند کارسینوم سلول سنگفرشی نیز موثر باشند یا خیر. یکی دیگر از راههای درمان، آزمایش این موضوع است که آیا این داروها را میتوان در ترکیب با سایر داروهای ضد سرطان به منظور افزایش توانایی بدن و توقف سرطان تجویز کرد یا خیر.
کارسینوم سلول-سنگفرشی(Squamous-cell carcinoma) سرطان از یک نوع سلول بافت پوششی به نام سلول سنگفرشی است. این سلولها بخش عمدهای از اپیدرم پوست هستند و این سرطان یکی از اشکال عمدهای از سرطان پوست است.
به غیر از سرطان، دانشمندان این مطالعه معتقدند که تعدیل فرایند فروپتوز ممکن است بر سایر اختلالات پوستی مانند پسوریازیس که با ترن اور ناهنجار پوست مشخص میشوند، نیز تاثیر قابل توجهی داشته باشد. پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن خودایمنی است. این بیماری هنگامی رخ میدهد که دستگاه ایمنی بدن سیگنالهای اشتباهی میفرستد. این سیگنالها باعث افزایش سرعت چرخه رشد سلولهای پوست میشود.
باور بر این است که پسوریازیس مرتبط با دستگاه ایمنی بدن و یک بیماری ژنتیکی است و محرکهای آن استرس، صدمه به پوست، برخی داروها و عفونت میباشد. پسوریازیس اغلب در سنین جوانی شروع میشود، اما میتواند در هر سنی از دوران نوزادی تا سنین کهولت شروع شود. زنان و مردان تقریبا به یک نسبت به این بیماری مبتلا میشوند.
یافتههای این مطالعه در مجله “Science Advances” منتشر شد.
انتهای پیام
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0